Σκηνή 1η
Μια Παρασκευή βράδυ, ειμαι σε ένα μπαράκι με παρέα. Είδος παρέας: κορίτσια, αριθμός παρέας: τρείς. Χορεύουμε και περνάμε μια χαρα. Κάποια στιγμή έρχεται ενας νεαρός και κρατάει ένα δίσκο με πέντε σφηνάκια. Μας τα προσφέρει και συστηνόμαστε με τα δυο αγόρια. Με πλησιάζει ο ένας εκ των δυο, πιάνουμε την κουβέντα και λέμε ό,τι μπορούν να πουν δυο άνθρωποι που μόλις γνωριστήκανε. Με τι ασχολείται ο καθένας, που μένει, τι ζώδιο είναι (σοβαρές κουβέντες), και γενικά μιλάμε περίπου 1 ώρα. Έπρεπε να φύγει όμως γιατι την επόμενη δούλευε. Μου ζήτησε το τηλέφωνο επίμονα και μου τόνισε (λέγοντας μου τρείς φορές), ότι θα με πάρει την επόμενη τηλέφωνο να πάμε για καφέ, γιατί πολύ χάρηκε που με γνώρισε, και τα σχετικά.
Η ιστορία τελειώνει: Δεν πήρε ποτέ!
Σκηνή 2η
Μια άλλη Παρασκευή, σε κάποιο άλλο μπαράκι, με την γνωστή παρέα. Μας πλησιάζει μια άλλη παρέα από τρεις άντρες. Πιάνουμε την κουβέντα και λέμε πάλι τα γνωστά.
Στην μια φίλη εκδηλώνεται αμφότερο ενδιαφέρον από τον έναν νεαρό Σ. Χορεύουνε, μιλάνε, γελάνε, περνάνε μια χαρά.
Εγώ έχω πιάσει την κουβέντα με τον άλλο νεαρό Α.
Μετά από τρεις ώρες, τα αγόρια φεύγουν. Ο Σ ζητάει το τηλέφωνο από την φίλη μου, και ο Α το δικό μου.
Την επόμενη μέρα η φίλη μου λαμβάνει ένα πολυ γλυκό μήνημα από τον Σ, με την υπόσχεση (από αυτόν) να βρεθούνε ξανά και σύντομα.
Μετα από δύο μέρες (Κυριακή) δηλαδή και ενώ έχει περάσει ένα βροχερότατο Σαββατο, λαμβάνω το παρακάτω μύνημα από τον Α. «Η βροχή εμπόδισε την συνάντηση μας... επιβάλλεται όμως μια επανάληψη της βραδιάς στις επόμενες ημέρες». Απαντάω αναλόγως αφήνοντας ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι ναι μπορουμε να βρεθούμε.
Η ιστορία τελειώνει: ο Σ και ο Α, δεν φάνηκαν ποτέ ξανά.
Για να μην το κουράζω το θέμα τέτοιες ιστορίες, σε εμένα, σε φίλες και γνωστές έχουν συμβεί πολλάκις (αυτό τώρα έτσι γράφεται?)
Εγώ αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι για ποιό λόγο.
Γιατί κάποιος σου ζητάει επιμονα το τηλέφωνο (ενώ εσυ ούτε έχεις ζητήσει το δικό του, ούτε του δίνεις το δικό σου με πρωτοβουλία), σου τονίζει οτι θα σε πάρει (ενώ δεν τον έχεις ρωτήσει, άλλωστε δεν έχει νόημα, ο καθένας θα κάνει αυτό που θέλει τελικά), σου στέλνει μύνημα για να δηλώσει παρουσία (ενώ δεν έχεις κάνει το ίδιο, αφήνεις χώρο διακριτικά), και μετάαααααα....ουάου εξαφανίζεται!!!
Τί έχω καταλάβει λάθος?
skip to main |
skip to sidebar
Μια βόλτα και από δω!
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2009
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2008
(54)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (14)
- ► Ιανουαρίου (7)
22 σχόλια:
"Οι άνθρωποι μπορεί να αμφισβητήσουν αυτό που θα πεις, δεν θα αμφισβητήσουν όμως ποτέ αυτό που θα κάνεις."
Αμφίδρομο είναι αυτό.
Τρέχα γύρευε για τους λόγους... Το θέμα πιστεύω, και δη το δύσκολο για μένα προσωπικά, είναι να μην ακούω (τα λόγια) αλλά να βλέπω (τις πράξεις) και να μην φτιάχνω ιστορίες μες στο κεφάλι μου που με κάνουν να περιμένω πράγματα. Εκεί το χάνω το παιχνίδι. Μιλάω για την διαδικασία "αχ μου είπε ότι θα πάρει-αχ θα πάρει-αχ πώς θα είναι , τί θα πούμε,για τί πράγμα θα μιλήσουμε" το οποίο με βάζει σε κατάσταση αναμονής και φυσικά στο τέλος παίρνω τ' αρχίδια μου.
Και καλά αν είναι για ένα τηλέφωνο από έναν άγνωστο, όταν είναι πιο οικεία η φάση είναι που χάνω την μπάλα τελείως.
Προσπαθώ να το κάνω "αχ είπε ότι θα πάρει-οκ,μπορεί να πάρει μπορεί και όχι,άααααααμα πάρει βλέπουμε, πάμε τώρα μια βολτίτσα με την καλή μας φίλη την Lucia". Βήμα- βήμα κοινώς, αναγνώριση και επαλήθευση της κατάστασης κατά την διάρκεια αλλά και μετά που θα έχει συμβεί ένα γεγονός και ουχί πριν.
Δεν ξέρω αν το είπα καλά τώρα, αλλά ξέρεις τί εννοώ, έτσι δεν είναι; ;)
Μικρή μου Φαίη, φυσικά και καταλαβαίνω τι εννοείς, και ναι εννοείται οτι σημασία δίνουμε στις πράξεις και ουχί στα λόγια. Απλά έχω αυτή την γαμημένη περιέργεια για την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Τρέχα- γύρευε δηλαδη.
Ναι,την έχω κι εγώ, το ξέρεις, αλλά δεν βγάζεις άκρη - ιδίως με τους άγνωστους. Άμα είναι οικείο πρόσωπο τους "πιάνεις" τους λόγους, αλλά για άσχετο...γάμησέ τα! Γιατί γνώρισε μια άλλη στο ενδιάμεσο, γιατί δεν τον ενδιέφερε να σε πάρει τηλέφωνο αλλά να δει την αντίδρασή σου,γιατί έκανε μαλακία και έσβησε το τηλέφωνό σου κατά λάθος και δεν μπορούσε να το ξαναβρεί... άβυσσος!
Η συνέπεια των λόγων και των πράξεων δεν είναι δεδομένη. Ούτε καν για μας που, πώς να το κάνωμεν άλλωστε, έχουμε ένα επίπεδο (δάπεδο) :p
once upon a time in America,
ηταν πολυ διαδεδομενο να ζητας (και να παιρνεις) το τηλεφωνο των γυναικων που σ' ενδιεφεραν. Ζουσα τοτε εκει και τα εβλεπα σχεδον καθημερινα. Οι εργενηδες αντρες της παρεας θα τελειωναν την μερα (η την νυχτα) τους εχοντας σημειωσει γυρω στα 5 τηλεφωνα απο ισαριθμες γυναικες στο καρνε τους. Αυτο γινοταν στην *καθε* εξοδο. Οι πιο καταφερτζηδες περηφανευονταν οτι μπορουσαν να αποσπασουν 20 τηλεφωνα μεσα σε μια βραδυα - κατι που ποτέ δεν ενδιαφερθηκα να ελεγξω αν ειναι αληθες.
Το αποτελεσμα ηταν παντα, αιωνιως, μονιμως και αδιαλειπτως ενα ολοστρογγυλο μηδεν. Απο τα 5 (η τα 20) νουμερα στο καρνε τους επαιρναν τα 3-4 (οι πιο απελπισμενοι ισως τα δοκιμαζαν και ολα) και οι γυναικες στην αλλη ακρη του συρματος ουτε που μπορουσαν να θυμηθουν ποιος τους μιλαει.
Καμμια αποσπαση του τηλ. αριθμου και κανενα τηλεφωνημα δεν εφερε ποτέ τιποτα.
Λεω, νομιζω, οτι οι κοινωνικες συνθηκες της Ουζα ερχονται και σε μας με καθυστερηση μερικων ετων. Απλος πιθηκισμος στο τι κανουν τ' αμερικανακια. Η συγκεκριμενη ιστορια που περιγραφω ειναι 12 χρονια παλια. Αρα αρκετα "ωριμη" για να γινει ελληνικη συνηθεια.
Γιατι ασχολεισαι; Γιατι προσπαθεις να καταλαβεις; γιατι νομιζεις οτι εχει να κανει μ' εσενα;
Ενας τυπακος σου μιλαει. Ε, και; Περνατε 1 ωρα με small talk. So what?
Χωριζοντας σου ζηταει το τηλεφωνο σου η σου προσφερει το δικο του. Και λοιπον; Θελει πολλη σκεψη για να καταλαβεις τι περιμενει απο σενα;
12 ωρες μετα εχει κατουρηθει πανω του απο την αγωνια. Οι αντρες ειναι γνωστοι χεστηδες, γεματοι ανασφαλειες και αμφιβολιες.
Ο τυπικος αντρας (ολοι ανεξαιρετως δηλαδη) εχει φαει γυρω στις 100 χυλοπιττες πριν κλεισει καν τα 18. Νομιζεις οτι του αρεσει αυτο; Νομιζεις οτι τον γεμιζει αυτοπεποιθηση; Νομιζεις οτι εχει ορεξη να παιρνει εναγωνιως 5 (αντε, εστω 1) τηλεφωνο καθε μερα και να αντιμετωπιζει αδιαφορια και φτυσιμο; Προτιμαει να βαλει λιγο τζελ στο μαλλι, να βγει στο μπαρ / κλαμπ και να μιλησει σε καινουργιες, παρά να παρει εσενα τηλεφωνο. Το να ξετυλιγεις καθημερινα το ιδιο small talk με διαφορετικες γυναικες ειναι απειρως πιο ευκολο και πιο ευχαριστο απο το να εφευρισκεις καινουργια θεματα για κουβεντα με την ιδια γυναικα.
Ναι, οκ, εσυ δεν εισαι σαν τις αλλες. Εσυ το εννοεις ειλικρινα οτι θελεις να τον ξαναδεις. Απο που το ξερει; Πως του εδωσες να καταλαβει οτι εσυ εισαι κατι διαφορετικο απο τις 500 προηγουμενες που τον εφτυσαν;
Συμπερασμα: κανε οτι σου αρεσει. Αλλα μην ζητας εξηγησεις, γιατι απλα δεν υπαρχουν. Αν τυχει καποτε να συναντησεις εναν σωστο αντρα, θα τον καταλαβεις ευκολα: οι σωστοι αντρες δεν καθονται σε μπαρ και δεν ζητανε το τηλεφωνο σου ;-)
Είσαι κατατοπιστικότατος. Εχεις δίκιο, ναι είναι μια οπτική που δεν είχα σκεφτεί. Ίσως γιατι απέχει πολύ από τον τρόπο που σκέφτομαι και λειτουργώ εγώ. Αλλά respect!
Μια ερωτισούλα μόνο. Γραφεις ότι "οι σωστοί άντρες δεν κάθονται σε μπαρ και δεν σου ζητάνε τηλέφωνο".
Ωραία και που κάθονται οι σωστοί άντρες?, και αν δεν ζητάνε τηλέφωνο πως θα ξαναβρούνε αυτήν που θέλουν?
Προσπαθώ να καταλάβω μήπως και βγάλω λίγη άκρη.
Υπάρχουν και χειρότερα! Παρόομοιες συμπεριφορές όχι από ανθρώπους που συνάντησες μια φορά αλλά από κανονικούς "γνωστούς" που την κρίσιμη στιγμή εξαφανίζονται για να εμφανιστούν, χαζοχαρούμενοι, όποτε τους κ. . . [ΜΠΙΠ]!
Γι' αυτό σας λέω: Γράψτε τους!
Καλημερα,
δεν περιμενα να με αντιμετωπισεις με τοση αποδοχη. Περιμενα να με βρισεις, εκπλησσομαι λοιπον ευχαριστα.
Την συνταγη για τον σωστο αντρα / γυναικα δεν την εχω. Και αν την ειχα, θα την πουλαγα πολυυυυυ ακριβα ;-)
Δινω μερικες απο τελειως προσωπικες μου σκεψεις, δεν ειμαι σιγουρος αν ειναι σωστες. Αλλα κουβεντα κανουμε, αποψεις ανταλλασσουμε.
Οπως εχει πει πολλες φορες και η Φαιη, οι σχεσεις αντρα / γυναικας ειναι πολυ, πολυ πολυπλοκες. Τα παλιοτερα χρονια (δεκαετια '60 π.χ. ) αποφασιζε ο πατερας σου το ποιος αντρας ειναι ο σωστος για σενα και εσυ θα το αποδεχοσουν για μια ζωη.
Αισχρος ανδροκρατισμος φυσικα και χαιρομαι που επαψε. Αλλα μεχρι "χθες", το να βρεις αντρα ηταν απλουστατο. Ο σωστος ηταν αυτος που ελεγε ο πατερας σου. Η χειραφετηση εκανε τις σχεσεις πολυπλοκες.
Το ιδιο ομως ισχυει και αναποδα. Οι σχεσεις δεν εγιναν πολυπλοκες μονο για σας, εγιναν και για μας.
Μεχρι "χθες" αρκουσε να ριξεις 2 αντρικιες βολτες στο ζειμπεκικο και την ειχες ριξει την γκομενα. Σημερα για να ριξεις γκομενα πρεπει να εχεις διδακτορικο σην κοινωνιολογια, την ψυχολογια, την αστροφυσικη, την διοικηση επιχειρησεων και την πολιτολογια.
Και να εισαι και ματσωμενος. Και να ξερεις και να ντυθεις, να εχεις φινετσατο γουστο, να εχεις καλους τροπους κλπ. κλπ.
Νομιζεις οτι υπαρχουν πολλοι που πληρουν τα στανταρ;
Οπως εσεις οι γυναικες εχετε αγχος αν στην εμφανιση μπορειτε να ανταγωνιστειτε την Κλωντια Σιφφερ, ετσι και οι αντρες εχουν διαρκες αγχος αν μπορουν να ανταποκριθουν στα συνηθη προτυπα.
Και ολα αυτα για ποιο σκοπο; Για ποιον λογο να κουραστει ενας αντρας; Για ενα τιποτα, για μια βλακεια. Αντε να καταφερει να πηδηξει 2-3 φορες. Μετα θα του πει οτι βρηκε αλλον που καταλαβαινει καλυτερα την τοοοοοοσο πολυπλοκη και κρυφη και ευαισθητη ψυχη της.
Εστω οτι δεν μενει στις 2-3 φορες σεξ αλλα φτανει στον γαμο. Ε, και; Οι μισοι γαμοι καταληγουν σε διαζυγιο. Ακομα χειροτερα για τον αντρα.
Αξιζει τοση ταλαιπωρια για ενα τοσο μηδαμινο αποτελεσμα; Ειναι πολυ ευκολοτερο να στολιζεσαι καθε μερα, να βρισκεις μια εμφανισιμη γυναικα, να κανεις λιγο κουβεντουλα περι ζωδιων, να πετας και 5 ατακες (εισαι τυπας με χιουμορ αμα λαχει) και να ζητας το τηλεφωνο της.
Σου δινω εξηγησεις για την συμπεριφορα των εντρων, επειδη εξηγησεις ζητας στο ποστ.
Ο μονος τροπος να μην ξεπεσεις στην κοινοτυπια (το να σου ζηταει το τηλ. και μετα να μην σε παιρνει ειναι αυτο: κοινοτυπια) ειναι
α) να εισαι εσυ ξεχωριστη απο την μαζα και β) να αναζητας ξεχωριστους.
Ο μονος τροπος να σε εμπιστευτει (ειπαμε, ο αρσενικος εχει πολλεεεεεες ανασφαλειες) ειναι να κανεις τα πραγματα απλα. Τερμα οι πολυπλοκοτητες. Παρατησε τις υψηλες θεωριες περι γυναικειας ψυχης που δηθεν δεν μπορει να την καταλαβει κανεις. Δειξε καθαρα ποια εισαι και τι θελεις. Και ασχολησου μονο με αρσενικους που δειχνουν καθαρα τι ειναι και τι θελουν.
Στο σχολιο σου μου κανεις μια ερωτηση.
Πως θα αναγνωρισεις τον σωστο αντρα; Πως θα επικοινωνησεις ξανα μαζι του αν δεν δωσεις το τηλεφωνο;
Μα ... ειναι ευκολο.
Θα τον κυτταξεις στα ματια. Θα του προσφερεις τα δικα σου ματια. Θα τον μυρισεις και θα σε μυρισει. Θα αγγιξει το δερμα σου και θ' αγγιξεις το δικο του.
Και αν ταιριαξουν ολα αυτα, ποιος τα γαμει τα τηλεφωνα και τα μπαρ; Θα μεινετε μαζι ετσι κι αλλιως.
Δεν θα χρειαστει ποτέ πια να αναρωτηθεις, αν θα σε παρει τηλεφωνο η οχι ;-)
Υ.Γ. Συγνωμη για το μακρυναρι σχολιο. Ελπιζω να ειναι ελαχιστα δημιουργικο.
ούτις: καλώς ήρθες. Ναι οκ όταν συμβαίνει απο γνωστούς είναι πιο σκληρό, αλλά δεν μου αρέσει μωρέ να τα τσουβαλιάζω να πράγματα.
dralion: δεν έχω κανένα λόγο να σε βρίσω (για ποιά με πέρασες άλλωστε?), ίσα- ίσα που προσπαθώ να μάθω από έναν άντρα μια άλλη οπτική που δεν έχω δει.
Ναι οι σχέσεις των ανθρώπων είναι πολύπλοκες (πιστεύω οτι πάντα ήταν, απλά "κρυβόντουσαν" πίσω από το κοινωνικό πλαίσιο, που έπρεπε όλοι να ακολουθούν).
Σημασία έχει όμως σήμερα τι γίνεται. Γράφεις ότι για να μην ξεπέσεις στην κοινοτυπία θα πρέπει να είσαι ξεχωριστή και να αναζητάς ξεχωριστούς ανθρώπους.
Καταρχήν πιστεύω ότι ο πραγματικά ξεχωριστός είναι αυτός που δεν κραυγάζει από μακρυά το πόσο ξεχωριστός είναι. Επίσης για να πεις ότι τελικά κάποιος είναι ξεχωριστός θέλει χρόνο, πολύ χρόνο που αν δεν βρεθείς έστω για ένα ριμαδοκαφέ δεν θα το καταλάβεις ποτέ!
Τέλος πολύ θα ήθελα να γνωρίσω ένα αρσενικό το οποίο θα μου πει καθαρά τι θέλει και αυτό δεν θα είναι, "να σε πηδήξω τώρα και βλέπουμε"
Ελπίζω και εγώ να μην σε μπέρδεψα/κουρασα αλλά βλέπεις είναι κουβάρι μεγάλο αυτό και άντε τώρα να βρεις την άκρη του νήματος για να λυθεί.
Κυτταξε, το "να σε πηδηξω πρωτα και μετα βλεπουμε" ειναι μια πολυ σωστη προσεγγιση. ;-)
Πρωτον το ευχαριστιεσαι ΠΟΛΥ περισσοτερο απο εναν καφε και τις συνηθισμενες κοινοτοπες αηδιες περι ζωδιων και τηλεφωνων.
Δευτερον εχεις ΠΟΛΥ μεγαλυτερες ευκαιριες να γνωρισεις τον αλλον κανοντας ενα πηδημα παρα πινοντας καφε.
Τριτον εχεις κανει κατι ΠΟΛΥ πιο υγειεινο απο εναν καφε (ο καφες πειραζει στο στομαχι, για να μην μιλησω για το αλκοολ που πινουν στα μπαρ) ;-)
Μετα απο αυτες τις ατρανταχτες λογικες εξηγησεις ;-) μπορω να σου δωσω και μερικες επιστημονικες πληροφοριες ναχεις να πορευεσαι ;-)
Βιολογικα οι πιο κοντινοι μας συγγενεις ειναι οι πιθηκοι μπονομπο. DNA ιδιο με το δικο μας σε ποσοστο 99.6% !!
Εεεε, λοιπον οι μπονομπο κανουν *ακριβως* αυτο που περιγραφεις. Να σε πηδηξω πρωτα και μετα βλεπουμε. Πηδιωνται μολις ερθει καποιος καινουργιος στην αγελη, πηδιωνται αν φυγει καποιος, πηδιωνται με το καλημερα, με το "καλη ορεξη" και με οποιαδηποτε αλλη ευκαιρια. Ολοι με ολους, με ολους τους τροπους και διαρκως.
ΔΕΝ εχουν πολεμους, ειναι το μονο ειδος ανωτερου θηλαστικου που δεν χρησιμοποιει βια. Το θεωρεις συμπτωση;
Αυτο που εσυ υποτιμητικα ονομαζεις "να σε πηδηξω πρωτα ..." ειναι η πιο φυσικη (δες τους μπονομπο), η πιο ωφελιμη (δες τα επιχειρηματα πιο πανω) και η πιο απλη στρατηγικη. Ολα αυτα τα στολισματα, ακκισματα, παιχνιδισματα, τηλεφωνηματα, υπονοουμενα κλπ. κανουν τις σχεσεις πολυπλοκες.
Το να πηδηχτουμε ειναι η πιο απλη σχεση που υπαρχει. Αφου πηδηχτουμε μπορουμε να αποφασισουμε τι θα κανουμε παραπερα. Ελευθεροι μπονομπο ... εεεε.. ανθρωποι ημαστε ;-)
Επειδη - οπως και η Φαιη - δεν αφηνω τιποτα να πεσει κατω, θελω να σου απαντησω και στην ερωτηση γυρω απο τον "ξεχωριστο" αντρα. Πως θα τον αναγνωρισεις;
Ειναι απλο. Γεμιζει τον χωρο με την παρουσια του. Τον νιωθεις οταν ειναι κοντα σου ακομα και οταν δεν μπορεις να τον δεις. Μιλαει λιγο. Και δεν κανει ποτέ ευκολα και κοινοτοπα πραγματα.
Elementary, my dear Watson :-)
Dralion: οκ, γέλασα πολυ με όλα τα παραπάνω, μου έφτιαξες την μέρα.
Δεν ξέρω τι κοινά και πόσα έχω με τους μπονόμπο, αλλά εγώ για κάποιο λόγο δεν καλύπτομαι μόνο από αυτό.
Όσο για αυτόν τον ξεχωριστό άντρα που γεμίζει τον χώρο, και το μπαρ και το σαλόνι και την τραπεζαρία και την κουζίνα και το w.c. παρακαλώ πολύ όταν τον βρείς φέρτον μου μια βόλτα να δω και εγώ πως διάολο είναι!
Many Thanks my dear!
Γραφεις: [...] αλλά εγώ για κάποιο λόγο δεν καλύπτομαι μόνο από αυτό. [...]
Μα δεν σου ζητησε κανεις να καλυφθεις πληρως. Οπως δεν μπορεις να καλυφθεις απο εναν αναγνωριστικο καφε, ετσι δεν μπορεις να καλυφθεις και απο ενα αναγνωριστικο .... (να μην το λεω ολη την ωρα, θα θεωρηθω χυδαιος).
Μια αρχη ειναι αυτο, ενα ξεκινημα. Οσο πιο απλο γινεται. Και το θεωρω καλυτερο ξεκινημα απο εναν καφε και ενα smalltalk.
Το αν θα προχωρησει η σχεση, αν θα ειναι καλη η οχι εξαρταται απο δεκαδες αλλους παραγοντες. Σ' αυτο δεν χωραει κουβεντα, συμφωνουμε.
Γραφεις: [...] παρακαλώ πολύ όταν τον βρείς φέρτον μου μια βόλτα να δω και εγώ πως διάολο είναι! [...]
ΟΚ, θα σου στειλω μια φωτογραφια μου :-)
Απαραιτητη επισημανση: το smiley στο τελος της τελευταιας προτασης σημαινει οτι δεν τα εννοω σοβαρα αυτα που γραφω ;-)
Υ.Γ. Το "γεμιζει τον χωρο" το εννοουσα αυστηρα μεταφορικα. Μην φανταστεις κανεναν που ζυγιζει 250 κιλα ;-)
Aπα πα-πα-πα
Τι να πω εγώ τώρα, όταν υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν οτι κατάγονται απο του πιθήκους μπονομπο και πρεπει να συμπεριφέρονται ως τέτοιοι?
Ψάξε βρες εσύ μετά γιατί το ένα και γιατί το άλλο και γιατί δεν με πήρε κ.τ.λ
Καλό και όμορφο το θέλω να κάνουμε σεξ(όταν το λες χωρίς πολλές υποσχέσεις και το θέλουν ετσι ακριβώς και οι δυο) άλλα ειναι καλύτερο βεβαίως βεβαίως το θέλω να ερωτευτώ και να κάνω έρωτα.
Και μετά?μετά βλέπουμε
Οχι στην πρώτη περίπτωση άλλα στην δεύτερη
Γιατί τιποτα δεν θεωρείται δεδομένο ούτε η υπόσχεση ούτε η απλή σχέση ούτε ο γάμος αν δεν αναθεωρούνται καθημερινά.
Και ναι το σεξ ειναι βασική προϋπόθεση άλλα δεν ειναι και
η μόνη ούτε η σπουδαιότερη για έναν αρμονικό δεσμό
Ίσως στεναχώρησα λίγο τον Dralion
άλλα δεν είχα την πρόθεση
Εξάλλου δεν προσπαθώ να πείσω κάποιον με αυτά που λέω
Απλα λέω την γνώμη μου
Καλό σου βράδυ καλή μου πεταλουδίτσα
κοτσυφοφιλώ σε
τσίου!!!
ΥΓ Άς μην πιάσουμε τώρα το: γιατί οι άντρες σήμερα ,γιατί θα καταλήξουμε στο: γιατί οι νέοι σήμερα
karaflokotsifas εισαι ευγενεστατος και δεν με στεναχωρεις. Αποψεις ανταλλασσουμε, ειναι φυσιολογικο να εχουμε διαφορες. Δεν ειμαστε εδω για να αρπαχτουμε, ουτε εσυ ουτε εγω ουτε κανενας αλλος θελει κατι τετοιο.
Ανηκω σε μια μειοψηφια ανθρωπων που θεωρουν τα ζωα - και ιδιως τους μπονομπο - πολυ πιο αξιοπρεπη (ιδιως αυτο), αξιοσεβαστα, τιμια και πιο εξυπνα ( ! ) απο τους ανθρωπους.
Αλλα αυτο ειναι μεγαλη κουβεντα και μας απομακρυνει απο το αρχικο θεμα.
Αν ενδιαφερεσαι, μπορουμε να το συζητησουμε σε μια αλλη ευκαιρια.
Καλη μερα σε ολους
Dralion: καφέ μπορώ να πιω με τον οποιοδήποτε άνθρωπο αρκεί να είναι ευγενικός, ενδιαφέρον και να ξέρει να κρατάει τα "ορια" της κουβέντας. Με τον οποιοδήποτε όμως!
Στο κρεβάτι μου όμως δεν μπορώ να φέρω τον οποιοδήποτε! Το να βρεθείς γυμνός μπροστά σε κάποιον, να το αφήσεις να σε δει και να σε ακουμπήσει είναι πολύ μεγάλο θέμα. Είναι πολύ σημαντικό για μένα.
Όσο για την φωτογραφία σου και τα υπόλοιπα δεν σχολιάζω τίποτα ;-)
Πολλές καλημέρες λοιπόν!
καλέ μου κότσιφα: ναι και εγώ θα προτιμήσω απο το μενου το πιάτο: θέλω να κάνουμε έρωτα και όχι σεξ. Αν και όλα τα κάνουμε οι άνθρωποι. Σε όλες τις φάσεις μπορούμε να βρεθούμε.
Πάντως πιστεύω ότι το σεξ σε μια σχέση παίζει από τους πιο καθοριστικούς ρόλους, για την καλή ισορροπία.
Φιλιά γλυκέ μου!
Εμένα πάντως αυτό το "Απα-πα-πα-πα" του Καραφλοκότσιφα με πέθανε!
Τα σέβη μου!
@ Dralion Και βέβαια δεν είμαι άνθρωπος που θέλω να τσακωθώ η να προσβάλω φίλε μου και σ ευχαριστώ που το κατάλαβες
Θα συμφωνήσω σ αυτό που είπες άλλα όχι στην κυριολεξία
Τα ζώα πολλές φορές ειναι πιο αξιοσέβαστα άλλα όχι από τους ανθρώπους άλλα από κάποιους ανθρώπους
που ειναι θηρία
@ Φαίη ελπίζω με την καλή έννοια καλή μου ναι? χαχαχαχα
Καλή μου πεταλουδίτσα δεν διαφωνούμε πουθενά
κοτσυφοφιλώ σε
τσίου!!!
Με την καλύτερη των εννοιών!!!
κότσιφα: δεν γίνεται καλέ μου κάπου θα βρεθεί και το σημείο της διαφωνίας. Για να αποκτήσει λίγο πιο ενδιαφέρον η σχέση.
Καλό Σ/Κ
Φαίη μου: είσαι ευγενικός άνθρωπος γλυκειά μου!
Κύριες μου...καλό
Σαββατοκύριακο
και
καλό σας βράδυ Lucia,Φαίη
Κοτσυφοφιλιά
τσίου!!!
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Computador, I hope you enjoy. The address is http://computador-brasil.blogspot.com. A hug.
Δημοσίευση σχολίου