Έχω χαμογελάσει πολύ σήμερα.
Αποφάσισα να πιάσω τα μαλλια μου λόγω ζέστης και όλοι στο γραφείο μου λένε πόσο πολύ μου πάει.
Ειδικά οι άντρες που... γενικά δεν τους έχω για τόσο παρατηρητικούς!
Όμορφη αυτή η Τετάρτη, ήρεμη.
Επίσης έχω κούκλο γείτονα, τον οποίο πέτυχα 2 φορές τυχαία τις τελευταίες τρείς εβδομάδες, ενώ αυτός μένει στην πολυκατοικία από το 1990 και εγώ από το 2005!.
Μήπως είναι καρμικό!
Μήπως να αρχίσω να ζητάω ζάχαρες και καφέδες? Και ντυμένη απλά με ένα απλό άσπρο νυφικό.
Να του αφήνω λουλουδάκια στην πόρτα ή πάνω στην μηχανή του?
Καιρό είχα να δω άντρα και να ενθουσιαστώ.
Να χάσω τα λόγια μου.
Πρός το παρόν θα το αφήσω στην μοίρα.
Για να δούμε...
skip to main |
skip to sidebar
Μια βόλτα και από δω!
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2009
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2008
(54)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (14)
- ► Ιανουαρίου (7)
5 σχόλια:
Τι καρμικό και αηδίες ρε, απλά τώρα που βαρέθηκες το ίδιο έργο και είπες να πας να δεις και κανά άλλο, βρήκες και πιο αξιόλογες παραγωγές :p
ΦΥΤΙΝΗ ΠΑΝΤΡΕΥΕΤΑΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ, ΕΧΩ ΦΡΙΚΑΡΕΙ ΛΕΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!
Πω,θα του μιλήσω και μετά θα σε πάρω τηλέφωνο,δεν την παλεύω :p
Το διάβασα στο blog σου και τρελλάθηκα (εχω αφήσει σχολιάκι).
Πάρε με να μου πεις.
Φιλάκια μικρή μου,
Αντε πότε θα έρθεις?????????
Είναι που έχεις να με δεις καιρό... :p
moutsako: ναι χαρά μου, αλλά μου έρχεσαι συντομα, οπότε θα στρώσω.
Σου εύχομαι ό,τι ποθείς, για να χαμογελάσει το χειλάκι σου μέσα στην κρεατομηχανή της φτώχειας και του μεροκάματου.
Με συγκίνησες, πραγματικά, γιατί έχω γυρίσει σε μπλογκς κι ΄χω συχαθεί τη ζωή μου με όλες αυτές τις ποιητικές ... παπαριές που διαβάζω.
Εδώ υπήρχε η τρυφερότητα του ανθρώπου που θέλει να χαμογελάσει αλλά οι (θά 'λεγα "πούστηδες" αλλά δεν κάνει) πολιτικοί του στερούν τον πολύτιμο ελεύθερο χρόνο και το όραμα.
Νά 'σαι καλά
Δημοσίευση σχολίου