Αντίο Γλυκέ μου!

Δυσκολεύομαι πολύ. Πονάω και θέλω να φύγω, να πάρω δρόμους, να κλείσω τηλέφωνα , πόρτες , παράθυρα και να μην δω κανέναν. Εγώ με μένα.
Πέντε μέρες που μου φάνηκαν πέντε χρόνια. Όλα πολύ, όλα. Ό,τι μου δόθηκε στην αρχή, πάρθηκε πίσω γρήγορα. Επρεπε να το αφήσω και με δυσκολία μεγάλη το άφησα. Και τώρα πονάω.
Ξέρω ότι έτσι πρέπει να γίνει, ότι έτσι θα είναι καλύτερα για μένα. Ξέρω ότι όσο θα πέρναγε ο καιρός τα πράγματα θα δυσκόλευαν. Και δεν αντέχω να σηκώσω και άλλα, αρκετά με έχω ταλαιπωρήσει. Όχι άλλα. Ξέρω ότι κάνω καλά, ότι με προστατεύω.Ξέρω ότι σε λίγο καιρό όλα αυτά θα μου φαίνονται μικρά. Ξέρω, ξέρω, ξέρω όμως ότι τώρα πονάω, ότι τώρα δεν μπορώ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!