Εξάρτηση

Από εχθές γυρνάει στο μυαλό μου μια λέξη: "Εξάρτηση". Δυστυχώς το νέο το έμαθα πρώτη και το μετέφερα σε δυο λατρεμένα μου πρόσωπα. Την Φαίη μου και το "παπί" μου. Το συζητήσαμε και μετά δεν ήθελα να το ξαναναφέρω. Φοβήθηκα πολύ. Διαβάζοντας όμως το blog της Φαιης σήμερα, ξύπνησε πάλι όλο αυτό. "Εξάρτηση". Ο Νίκος, το γειτονάκι, που έμενε ακριβώς στον από κάτω όροφο από το πατρικό μου, πέθανε από ναρκωτικά. Τον βρήκαν σε ένα παγκάκι έξω από τον Ευαγγελισμό. Πίκρα. Τον θυμάμαι που ερχόταν με την αδερφή του όταν ήταν μικρούλης και μας έκαναν ποδαρικό κάθε 1η τ0υ χρόνου, και του έδινε η μαμά σοκολατάκια. Τον θυμάμαι μετά στην εφηβεία, ένα όμορφο παιδί, πάντα με το κεφάλι σκυμμένο και το δειλό περπάτημα. Λέγανε διάφορα στην γειτονιά, ότι έχει μπλέξει με τα ναρκωτικά και ότι έχει ψυχολογικά προβλήματα. Θυμάμαι πρίν από τέσσερα χρόνια, κάτι βράδυα να ακούμε καβγάδες έντονους και φωνές, σε σημείο που να τρομάζω και να σκέφτομαι ότι θα γίνει κάποιο κακό. Τον θυμάμαι που είχε έρθει στην κηδεία του πατέρα μου και είχα συγκινηθεί πολύ. Δεν το έβλεπα πολύ συχνά τελευταία, και όταν τον έβλεπα ήταν πάντα με την μητέρα του.
Πάντα.
Γαμώτο. Κολοκαταστάσεις. Εγκλωβισμοί. Αδιέξοδα. Θυμήθηκα αμέσως και τον Γιάννη. Γλυκός πολύ, με όμορφα αλλά θλιμμένα μάτια, να με κοιτάει και να μου λέει: "εγώ δεν πίνω πια, γιατι άμα σηκώσω το πρώτο δεν μπορώ να σταμματήσω, δεν έχω όριο στο ποτό", "έχω περάσει πολλά χρόνια από την ζωή μου που ήμουν μεθυσμένος, έχω χάσει χρόνια", "ξέρω τι θα πει ξεφτίλα. έχω φάει αρκετή, όταν γύρναγα στους δρόμους πιωμένος". Και η αγκαλιά του, το φιλί του ήταν τόσο τρυφερό και συντροφικό γιατι το είχε και αυτός πολύ, πολύ ανάγκη. Γαμώτο. Και μετά το μυαλό μου γυρνάει σε μένα. Στις δικές μου εξαρτήσεις, που ναι δεν ειναι τόσο "βαριές" αλλά είναι εκεί. Για να μετριέμαι συχνά με μένα για να δω πόσο μπορώ να αντισταθώ. Και αν για μένα είναι δύσκολο να κρατήσω το ψυγείο κλειστώ για να μην μπουκώσω μοναξιά, πόνο, θλίψη, βαρεμάρα, φαντάζομαι ότι για τον Νίκο, τον Γιάννη και όλα αυτά τα παιδιά πόσο δύσκολο θα είναι να μην πιούν ναρκωτικά ή αλκοολ. Ένα μεγάλο ΚΡΙΜΑ στριφογυρίζει στο μυάλό και σφίγγει το στομάχι. ΚΡΙΜΑ ρε γαμώτο μου.

Καλή δύναμη Γιάννη,

Καλό ταξίδι Νίκο.