Αυτό ήταν. Έγκωσα, μπάφιασα, κουράστηκα, βαρέθηκα, σιχάθηκα, λιγώθηκα. Αυτή την αίσθηση που έχεις όταν τρώς κάτι που σου αρέσει αρχικά, αλλά σε τόσο μεγάλη ποσότητα, μα τόσο μεγάλη που έχεις αυτό το αίσθημα του κορεσμού. Μάλλον στο να πας να κάνεις εμετό είσαι. Πω, πω. Σίχαμα. Μπορώ να μην ξαναδώ αυτό το γαμημένο το βαζο, για πολύ, πολύ καιρό? Μπορώ να μην το βγάζω κάθε λίγο και λιγάκι και να τσιμπολογάω? Μπορώ? Μπορώ. Μήπως να το πετάξω? Μήπως να το στείλω στο διάολο?
Μα κουκλίτσα μου δεν είναι ένα το βάζο. Πολλά είναι. Και δεν φτάνει που το κάθε ένα, είναι λιγωτικό, είναι βαρύ (να μην σου πω ότι έχει αρχίσει και χαλάει κιόλας), τα ανοίγεις και τα τρως όλα μαζι, και σου χαλάνε περισσότερο το στομάχι. Και κάθεσαι τώρα και περιμένεις να περάσει ο πόνος.
Όσο το σκέφτομαι καταλήγω ότι καλύτερα να τα πετάξω όλα τα βάζα και να μην ξαναγοράσω άλλα ίδια
Αντε μου σιχτίρ πια!
skip to main |
skip to sidebar
Μια βόλτα και από δω!
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2009
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2008
(54)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (14)
4 σχόλια:
Κατ' αρχήν δεν είναι "άντε μου σιχτίρ" αλλά "Άει σιχτίρ AGAIN" όχι τίποτ' άλλο, αλλά για να "συνενογιόμαστε" εδώ που'χουμ'έρθει!
Στη συνέχεια πρέπει να τονίσω ότι με τρελαίνουν οι ερωταπαντήσεις σου! Μπράβο βρε. Τι ωραία! Στο εξής εγώ λέω να τρως μόνο σε πιατάκια του καφέ και μόνο ξινά και αλμυρά. Έτσι και την ποσότητα θα ελέγχεις και τη γλύκα θα αφήσεις στην άκρη. Άστην χαρά μου να γλυκαθεί κάνας άλλος. Δίκιο.
Όχι δεν μπορώ να πω. Η άποψη του "πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι" είναι πάντα αποτελεσματική και προπάντων ασφαλής. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Δοκιμασμένο...
Μα τι λες χαρά μου. Όλα τα βαζάκια ίδια είναι; Για δοκίμασε και κάτι σε διάφανο, που βλέπεις ξεκάθαρα το περιεχόμενο. Όλο στα χρωματιστά και μάλιστα στα σκούρα το μάτι. Τι να σου κάνει. Ήρθε και στράβωσε, λόξεψε. Δε θέλω άλλο σου λέει.
Ναι άλλα τι δεν... Όχι όπου βρούμε βάζο κόβουμε λάσπη. Στο σκούρο το χρωματάκι, μπορεί. Να το δεχτώ. Αλλιώς... το μοναστήρι ναν΄καλά βρε
Και σε άλλα με υγεία
Φιλάκια
Μίνα
Καλή βδομάδα.
Εγώ συμφωνώ μαζί σου εν πρώτης,τα παλιά βαζάκια δεν σου χρειάζονται πια πέταξε τα!!!
Στη συνέχεια θα συμφωνήσω με την Μίνα(?) σε αυτά που σου λέει
Και κάτι ακόμη μην πέφτεις με τα μούτρα στο γλυκό(η το ξινό , αλμυρό κ.τ.λ)και το βαζάκι νοιώθει ότι θα αδειάσει τελείως και εσύ πρήζεσαι στο τέλος χωρίς λόγο.
Σε φιλώ...
Εγώ πάλι,επειδή είμαι κωλοπαιδάκι,δεν θα σου πω τίποτα.Χαμογελάω στραβά,σκέφτομαι τα δικά μου και αυτά που μού' λεγες όταν ήμουν σε παρόμοια φάση, και όλα ok,γιατί ξέρω ότι είναι για καλό ;)
Ήρθα να αφήσω ευχές για ένα χαρούμενο Σ,Κ και πολλά-πολλά κοτσυφοφιλάκια...τσίου!!
Δημοσίευση σχολίου