Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Γιατρέ έχω ένα πόνο

Το σκεφτόμουν καιρό. Έπρεπε να πάρω μια βαθειά ανάσα, και την απόφαση να πάω να τους βγάλω. Επρεπε να τους προλάβω εγώ, πρίν με πιάσει κανένας πόνος και τρέχω με κλάμματα. Και πήγα. (Δυο καρέκλες δεν μπορώ: του οδοντιάτρου και του γυναικολόγου).
Την προηγούμενη Παρασκευή λοιπόν βρέθηκα στο ιατρείο γνοθοχειρούργου, παλουκώθηκα στην καρέκλα, έκανα τον σταυρό μου και μου έβγαλε και τους τρεις φρονιμίτες. (Τον τέταρτο τον είχα βγάλει πρίν δυο χρόνια περίπου).
Απ’ότι μου είχε πει παλιότερα μια γιατρός, τον πόνο τον αντέχω περισσότερο απ’ότι νομίζω. Μπορεί, δεν ξέρω αλλά δεν μου αρέσει και να το τεστάρω γενικά.
Η αλήθεια είναι ότι δεν πόνεσα. Αλλά ειναι πολύ ανατριχιαστικό αυτό το τράβα-τράβα. Η διαδικασία κράτησε τυπικά 40λεπτά, εμένα όμως μου φάνηκαν 40ώρες!.
Και μετά αυτή η αίσθηση ότι κάτι γίνεται μέσα στο στόμα σου, κάτι υπάρχει και δεν ξέρεις και μπιαχ! Και δωστου αντιβίωση, και παυσίπονα, και άντε να μην πω τι άλλο.
Τελος πάντων το έκανα, τα δύσκολα πέρασαν, θα πάω αύριο να μου κόψει και τα ράμματα και τέλος με αυτό.
Το κουστουμάκι 600 €, με γεια μου.

Και λέω μετά. Αφού το ένα το δύσκολο το έκανες, δεν κάνεις τώρα και το άλλο? Και θα πάω και στο γυναικολόγο. Την Τετάρτη. Εκλεισα και το ραντεβού για να με δεσμεύσω. Θα το κάτσω πάλι, θα πάρω μια βαθειά ανάσα και θα ξεμπερδέψω.
Το κουστουμάκι: άγνωστο ακόμα. Ελπίζω με 100€ αν όλα είναι καλά και δεν προκύψει τίποτα.

Ε μετά έχεί μείνει το εύκολο. Οφθαλμιάτρος. Η μυωπία παρεάκι με τον αστιγματισμό μάλλον αυξάνει και παέι. Σε ποιά ηλικία σταμματάει επιτέλους αυτή η μυωπία να μεγαλώνει? Ξερει κανείς να μου πει? 32 χρονών έχω φτάσει. Σε λίγο θα αρχίσει και η πρεσβιοπία (αυτο έτσι γράφεται?), έχουμε και τον καταράχτη. Πρέπει να σταμματήσει το ένα για να αρχισει το άλλο.
Το κουστουμάκι: πολλά φαντάζομαι. Όχι τόσο για τον γιατρό, όσο για τα γυαλιά. Γιατί το θές το καλό σου το γυαλί, με τον ωραίο τον σκελετό και τα φιμέ τζάμια. Να είναι λεπτά, αν μην χαράζουν, αν μην φαίνεται και η διαφορά της μυωπίας στα μάτια.

Και για επιδόρπιο, να χτυπήσω και μια εξετασούλα αίματος να δούμε πως πάνε και τα υπόλοιπα. Σίδηρα, αιματοκρίτες, ζάχαρα, σκατά, φατά.


Καλά που έρχεται και το πάσχα και θα πάρουμε το δώρο, γιατι με βλέπω με καταναλωτικό από την Ζούρομπανκ (που έλεγε και ένας κρητικός)
Αχ, θα μου τα φάνε οι γιατροι!

Καλημέρες.

12 σχόλια:

Φαίη είπε...

Όχι πες δηλαδή τώρα, Θεός ο Γρηγόρης ή όχι;

Πλησιάζει και η ώρα η δική μου,μόνο που εμένα θα πάρει κάτι μήνες γαμώτο!

Θα σε πάρω παρέα για συμπαράσταση,κανονίσου :p

Καλημέρες!

Lucia είπε...

Κοίτα, Θεό δεν θα τον έλεγα. Καλός είναι απλά είναι αγέλαστος και πολύ σοβαρός, και λίγο με "κουμπώνει" αυτό. Θα τον προτιμούσα πιο χάρβαλο.

Φιλιά

Φαίη είπε...

Σαν γιατρός λέω παιδί μου! lol! Ότι είναι πολύ καλός γιατρός εννοώ!

Lucia είπε...

Ναι παιδάκι μου, σαν γιατρός σου λέω και εγώ.Όχι σαν γαμπρός.Θα τον ήθελα πιο χάρβαλο. Θα με ηρεμούσε καλυτερα σε όλη αυτη την "επίπονη" και βάρβαρη διαδικασία που υπέστη η φιλενάδα σου.

Lucia είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Φαίη είπε...

Ok, got it now :)

papi είπε...

Ah, oi giatroi s' ta trone edo kai kairo!
An de me apata i mnimi mou, akoma sou hrostaei metrita o (ypofainomenos) giatros pou eheis gia ftoho syggeni(1ou vathmou)!!

P.S. Metrao meres....
Mats-mouts!

Lucia είπε...

papi mou: εσύ δεν πιάνεσαι βρε, αλλώστε έχω σκοπό να σου φάω το σπίτι...

Και εγώ γλυκειά μου, περιμένω να περάσει ο καιρός και να σου έρθω!

Φιλάκια

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Καλημέρα Lucia

Βλέπω το πήρες απόφαση
να κάνεις γενικό σέρβις
Εγώ ακόμα να πάρω απόφαση
να πάω στον οδοντίατρο...

Κουράγιο

κοτσιφοφιλάκια

τσίου!!!

Lucia είπε...

kotsifa mou: μα και εμένα ο φόβος με πάει.

Καλημέρες και καλό Σ/Κ

If...ιγένεια είπε...

χαχαχ.. Με μένα γελάω γιατί είμαι στην ίδια φάση πάνω κάτω..Καλά κουράγια!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Καλή μας βδομάδα
πεταλουδίτσα μου

τσίου!!!