Δεν μπορώ να πάρω μια απόφαση. Μια θέση. Να κάτσω εκεί, να παλουκωθώ. Να μην κουνήσω καθόλου. Να με τηρήσω.
Με εκνευρίζω. Μια εδώ, μια εκεί. Να πάρω να μην πάρω. Να στείλω μύνημα, να μην στείλω. Να τον καλέσω να έρθει ή όχι. Να μιλήσω ή να το κάνω τουμπεκί.
Αντε βρε κούκλα μου τελείωνε πια. Πάρε την απόφαση, δέξου και το τίμημα και αντε μου σιχτίρ.
Γιατί όμως αυτό το πήγαινε-έλα. Έλλειψη κριτηρίων? Έλλειψη γνώσης? Φόβος μοναξιάς?
Θα το βρω το άτιμο που θα μου πάει. Και μέχρι τότε να με δω πότε θα κουραστώ πάνω σε αυτή την κούνια που με έχω βάλει.
Άντε να δούμε....
skip to main |
skip to sidebar
Μια βόλτα και από δω!
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2009
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2008
(54)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (14)
- ► Ιανουαρίου (7)
2 σχόλια:
Χμμμ
Αν αυτό πάει σ΄αυτό που φαντάζομαι ότι πάει,το μόνο που θα πω είναι : μα,έτσι πάει σ' αυτές τις περιπτώσεις!
Σε φώτισα,το ξέρω :p
Αλήθεια,το γκαζάκι τί κάνει;
Δεν είναι μόνο αυτό που φαντάζεσαι καλή μου, ειναι όλα μαζί. Σε αυτό συμπεριλαμβάνεται και το γκαζάκι, όπου η κατάσταση ειναι η ίδια και δεν αλλάζει. Και εγώ επιμένω να ψάχνω γιατί το κάνω όλο αυτό.
Φιλάκια
Δημοσίευση σχολίου