Ε,ε, έρχεται....έρχεται το "παπί" μου. Έχω μια χαρά απίστευτη! Μου έχει λείψει τόσο πολύ το σκατό. Θα φτάσει στις 2.30 το βράδυ και θα πάμε να την μαζέψουμε όλες οι "μπανταβές" παρέα. Είναι έκπληξη. Και θα πάμε καπάκι κάπου να τα πούμε και να τα πιούμε.
Και αύριο το πρωί θα αρχισει να με τσιγκλάει να ξυπνήσω νωρίς γιατί θα θέλει καφέ και κουβέντα. Και θα κάτσουμε παρεάκι να πιούμε ατέλειωτους καφέδες, να καπνίσουμε πολυ και να μιλάμε ασταμάτητα.
Σκέφτομαι από τον Ιούνη που έχω να την δω πόσα έχουν γίνει, πόσα θέλω να της πω. Σαν να την βλέπω μπροστά μου να έχει πάρει το βλεμματάκι που σκοτώνει και να μου λέει: "στα λέγα μαλάκα μου, να που ήρθε η μέρα που αυτά που κορόιδευες αυτα κάνεις και μια χαρά περνας κιόλας " και έχει δίκιο.
Και θα γελάσουμε πολυ, θα αγκαλιαστούμε, θα κουλουριαστεί στα πόδια μου για να τις ξύσω την πλάτη, ίσως κάποια στιγμή να τσακωθούμε και λίγο, αλλά ξέρουμε καλά και οι δύο, ότι πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια βαθειά, αληθινή, ανιδιοτελής και γνήσια αγάπη.
Η καλύτερη προίκα που έχω από τους γονείς μου είναι το "παπί" μου.
Ο πιο δικός μου άνθρωπος, η αδερφή μου!!!!
skip to main |
skip to sidebar
Μια βόλτα και από δω!
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2009
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2008
(54)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (14)
- ► Ιανουαρίου (7)
6 σχόλια:
Καλώς τη δέχθηκες!
Ζηλεύω γαμώτο.
Δεν ξέρω τι σημαίνει να έχεις αδερφή,είσαι το κοντινότερο σε αυτό που φαντάζομαι ότι είναι,αλλά σαφώς και δεν είναι το ίδιο.
Θα μου πεις,οκ,κι εγώ δεν ξέρω τί πάει να πει να έχεις αδερφό.
Fair enough.
Αλλά εγώ ζηλεύω τώρα,εντάξει;;;;
Άντε.
Και χαίρομαι κιόλας.Γιατί χαίρεσαι εσύ ;)
Α για να σου πω, μην είσαι και αχάριστη! Τι να πούνε και τα μοναχοπαίδια???
Φαίη: Δεν ξέρω τι να σου πω.Ναι αυτό που φαντάζεσαι ότι είναι όταν σκέφτεσαι την δική μας σχέση δεν απέχει πολύ από την σχέση μου με το "παπί". Άλλωστε το ξέρεις ότι δεν σε ξεχωρίζω από το "παπί",απλά είναι κάτι μικρά-μικρά πραγματάκια που κάνουν λίγο διαφορά.
moutsakos: καταρχήν ευχαριστώ και δευτερον, συμφωνώ για τα μοναχοπαίδια οπότε να κοιτάξεις να κάνεις πολλα πολλά παιδιά, να έχουμε και εμεις οι γεροντοκόρες να ασχολούμαστε.
Φιλάκια πολλα και στους δυό σας, μου λείπετε πολύ!!!
Μουτσάκο,τσου ρε,που μιλάς κι από πάνω! Οκ,είσαι μοναχοπαίδι,ΤΙ ΘΕ ΤΩΡΑ ΔΗΛΑΔΗ;
(λύθηκα με το σχόλιό σου πάντως :p)
Α,όσο για τα πολλά παιδιά που προτείνει η φίλη μας,συμφωνώ,οπότε γιαααααα άρχιζε γρήγορα γρήγορα,να προλάβεις να κάνεις 5-6 για νά'χουμε να βαφτίζουμε.
lucia,:*
Μα να μην τσακωθούμε αυτή τη φορά, μωρ’ αδερφάκι μου!...
Πάει το έθιμο!
Σε όλα τα άλλα μέσα έπεσες, στην παλιά, γνωστή, ασφαλή, αγαπημένη μας σχέση!
Βέβαια, κι οι δυο διαπιστώνουμε διαρκώς - και ίσως περισσότερο αυτή τη φορά– ότι αλλάζουμε, μεγαλώνουμε…. η καθεμιά μέσα απ’ το δικό της δρόμο, και ότι μέσα απ’ αυτή την ενηλικίωση αλλάζει και η σχέση μας….
Γουστάρω να σε βλέπω να αλλάζεις, γουστάρω να αράζουμε και να λέμε άλλα απ’ αυτά που λέγαμε, γουστάρω την ύπαρξή σου σ’ αυτό τον κόσμο (όχι γιατί είσαι ο πιο δικός μου άνθρωπος, αλλά γιατί είμαι περήφανη για αυτό που είσαι).
Και τώρα όλα αυτά δεν αφορούν κανέναν εκτός από μας, και δε βρίσκω κανένα λόγο να τα γράψω εδώ, και να τα διαβάσει ο ‘‘πάσα εις’’ στο διαδίκτυο, ….αλλά δε γαμιέται!... (Μη με μαλώνεις, καλέ κερά!!!!)
Δημοσίευση σχολίου